ابعاد جنسیتی در مدیریت سوانح
به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه تهران، کتاب «ابعاد جنسیتی در مدیریت سوانح» که به اهتمام دکتر ژاله شادی‌طلب، استاد بازنشسته دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و با حمایت پژوهشکده سوانح طبیعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منتشر شده است، موضوع جنسیت و ابعاد جنسیتی را در مدیریت سوانح با اتکا به تجربیات و پژوهش‌های پیشین واکاوی می‌کند.
هدف این کتاب، بررسی آسیب‌پذیری‌ها و ظرفیت‌هایی است که در سوانح، تحت تأثیر ساختار و روابط جنسیتی قرار می‌گیرند. چنین بررسی‌هایی می‌توانند در تدوین برنامه‌ها برای مدیریت سوانح مؤثر واقع شوند، به‌گونه‌ای که در چنین موقعیت‌هایی اجتماع برای همة زنان و مردان ایمن باشد.
این مجموعه، در پنج فصل به این مسأله می‌پردازد که ارتباط زن‌بودن و جنسیت با سوانح چیست و چگونه زنان در مقایسه با مردان تجربیات متفاوتی از وقوع سوانح و پیامدهای آن‌ها دارند. فصل نخست، با موضوع طرح مفاهیم و مبانی دیدگاه جنسیتی در سوانح، دربردارنده مقاله‌ای از دکتر شادی‌طلب، با عنوان «مقدمه‌ای بر مباحث زنان و جنسیت در سوانح» است. فصل دوم کتاب با عنوان «چالش‌ها و ظرفیت‌های زنان در فرایند مدیریت سوانح» به مسائل مهمی می‌پردازد که زنان و مردان در هنگام رخ دادن سانحه و پس از آن با آن‌ها مواجه می‌شوند. در این فصل، دکتر زهرا فرضیزاده، عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، در مقاله‌ای بر اساس شو‌اهد میدانی از سوانح، از جمله زلزله شهرستان‌های سرپل ذهاب و ثلاث باباجانی در سال‌های ۱۳۹۶- ۱۳۹۸، به چالش‌هایی می‌پردازد که مادران و پدران در هنگام رخ دادن سانحه و پس از آن تجربه می‌کنند. همچنین مقاله دکتر مژگان طاهری تفتی، عضو هیأت علمی دانشکده شهرسازی دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در یک چارچوب تحلیلی برای آشکار کردن تولید، بازتولید و تشدید نابرابری‌ها در فرایند بازسازی و بازیابی پس از سوانح، عامل جنسیت را به عنوان یکی از محورهای نابرابری مورد بررسی قرار می‌دهد.
فصول بعدی کتاب، با عناوین «مدیریت سوانح حساس به جنسیت در اسناد بین‌المللی»، «تجربیات سازمان‌های غیردولتی در سوانح» و «توافق در مورد تلفیق ابعاد جنسیتی در مدیریت سوانح امکان‌پذیر است؟»، به ابعاد دیگری از ارتباط جنسیت و سوانح می‌پردازد و راهکارهایی برای کاهش خسارات انسانی در جامعة تحت تأثیر سانحه، با ملاحظه ابعاد جنسیتی پیشنهاد می‌دهد.
نظر شما :