گفتوگوی مدیر اجرایی شهر دانش دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران با ایرناپلاس درباره طرح ساماندهی دانشگاه تهران
هدف طرح توسعه، حفاظت دانشگاه از ساختوسازهای شهری است
ایرناپلاس: طرح توسعه از چه سالی مطرح شد و چه جزئیاتی دارد؟ دانشگاه با اجرای این طرح دنبال چه هدفی است؟
محقر: بعد از انقلاب و بهویژه از سال ۶۲، ۶۳ بهطور جدی مطرح شد که دانشگاه تهران برای حدود دو الی سه هزار نفر دانشجو ایجاد شده است. با توجه به اینکه توسعه دانشگاهها و امر آموزش عالی برای جمهوری اسلامی اهمیت دارد و از طرفی دانشگاه تهران نماد آموزشعالی کشور و دانشگاه مادر است، بحث چگونگی توسعه دانشگاه مطرح شد. طبیعی است که با افزایش تعداد دانشجو، دانشگاه تهران هم توسعه پیدا میکرد. در اینجا دو بحث مطرح بود، نخست اینکه دانشگاه تهران در محدوده فعلی امکان توسعه زیادی ندارد، بنابراین توسعه فیزیکی را در فضاهای دیگر شهر تهران دنبال کنیم که بخشی از آن همان موقع اجرایی شد. اما بحث دیگری هم بود که پیشنهاد شد در منطقه چیتگر ۱۰۰ یا ۲۰۰ هکتار زمین به دانشگاه تهران بدهند و توسعه دانشگاه به آنجا برود. جمعبندیها این شد که دانشگاه تهران با توجه به جایگاه تاریخی- اجتماعی و هویتی در شهر تهران، بخشی از هویت شهر است و باید دانشگاه را در همین حوالی نگهداریم.
در سال ۷۴ مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی و مرحوم دکتر حبیبی مذاکرهای با میراث داشتند که چه کنیم شرایط میراثی دانشگاه تهران حفظ شود و به اینجا رسیدند که برای پردیس مرکزی دانشگاه تهران حریم تعریف کنند. این حریم در شرق تا خیابان وصال، در غرب تا خیابان کارگر، در شمال تا بلوار کشاورز و در جنوب تا خیابان انقلاب تعیین شد.
بنابراین صرفاً بحث توسعه فیزیکی دانشگاه تهران را نداریم، طرح ساماندهی مطرح شد برای اینکه حریم میراثی بودن دانشگاه تهران رعایت و حفظ شود و اگر در سال ۷۴ و ۷۵ این بحث انجام و از سوی دولت تصویب نمیشد، در این محل هم مثل سایر نقاط شهر ساختوسازهای عجیب اتفاق میافتاد. اولین مصوبه این طرح مربوط به سال ۷۵ است که البته تا سال ۸۲ کار خاصی نشد. در سال ۸۲ دولت اصلاحات مصوبهای داشت که خیلی مهم است و هدف آن این بود که دانشگاه تهران باید از گزند ساختوسازهای شهری حفظ شود. دولت در سال ۸۲ حدود ۲۰۰ میلیون دلار بودجه تصویب کرد که ۱۶۷ میلیون دلار آن محقق و خریدهای این حریم شروع شد.
حدود ۶۰ الی ۶۳ درصد پول هزینه شد و در سال ۸۶ و ۸۷ آن پول تمام شد. به نظر ما دولت نهم و دهم همراهی نکرد و پولی ندادند که بقیه حدود ۳۷ الی ۳۸ درصدی که مانده بود خریداری شود و سبب ناراحتی آنهایی که املاکشان خریداری نشده بود، شد و این موضوع را قبول داریم. با روی کار آمدن دولت آقای روحانی، دولت یازدهم در جریان کار قرار گرفت و بهویژه در دو سه سال اخیر همراهیاش را اعلام کرد.
از حدود سه سال پیش، بهطور جدی وارد شدند و همکاری میکنند. رئیسجمهور سال گذشته در جلسهای که با ایشان داشتیم، تأکید کردند که این کار باید تکمیل شود و در حد مقدوراتی که با این شرایط سخت اقتصادی داریم، حدود ۶۳ میلیارد تومان اوراق به ما دادند و توانستیم با این اوراق، املاک خوبی خریداری کنیم. چند ساختمان دیگر که از قبل خریداری کرده بودیم به پارک فناوری دادیم.
نگاه و طرح اولیهای که تهیه شد این بود که بتوانیم سرانه آموزشی و پژوهشی پردیس مرکزی را اصلاح کنیم و در این فاصلهای که در دولت نهم و دهم افتاد مقدار فشارها به مردم زیاد شد. از سوی دیگر، تغییر و تحولات عظیمی در دانشگاههای دنیا ایجاد شد و دانشگاهها از دانشگاههای نسل یک و دو که آموزشمحور و پژوهشمحور با بودجههای دولتی بودند به سمت دانشگاههای کارآفرین و ایدهآفرینِ نسل سه و چهار رفتند. این نگاه جدید در دانشگاه تهران که دانشگاه مادر و اول است و باید پیشتاز باشد در این سه چهار سال مورد توجه قرار گرفت.
در این محدوده جدید با رعایت تمامی موازین میراث و حریم میراث، روی طرح اولیه مشاورمان اصلاحات زیادی انجام شد، بهطوریکه رضایت میراث در حال جلب شدن است. تنها نکتهای که در کمیسیون ماده ۵ باقیمانده از لحاظ میزان نفرات آموزشیمان است که قبل از سال ۷۵ نوزدههزار و دویست دانشجو داشتیم و همچنان نگه میداریم و تعداد اضافه نمیشود، تراکم را ۲۰ درصد میکنیم و ارتفاعات را با میراث توافق میکنند که ساختمانهای بلندمرتبهای بیش از قبل نخواهیم داشت. نکته مهم این است که در رویکرد جدید، دورتادور مجموعه نقاط تعامل با شهر یا جامعه است که بیشتر پارکهای فناوری خواهد بود.
در مجموعه فضایی که باقی است، از وقتیکه دکتر نیلی، رئیس دانشگاه شدند و بنده مسئول این کار شدم، هیچ تخریبی انجام ندادیم و ساختمانهایی که خریدیم به دانشگاه تخصیص دادیم، مگر موارد جزئی که با مردم در یک ساختمانی شریک هستیم. این موارد را تا جایی که ممکن بوده اجاره دادیم، اجارهای که همگن با مردم باشد و مزاحمتی ایجاد نشود.
کل این مجموعه با معابر حدود ۳۲ هکتار است، (۲۶.۷۷ درصد معابر) که با احتساب معابر ۲۵.۳۲ درصد املاک باقی مانده و بدون احتساب معابر ۳۵.۸ درصد، که خریداری نشده و از این ۲۵.۳۲ درصد ۹.۳ درصد املاک دولتی است. اگر خالص نگاه کنیم از ۳۵.۸ درصد باقی مانده که ۲۲.۲ درصد املاک مردم شامل تجاریها و غیرتجاریها اعم از مسکونی، مدرسه، آموزشی و... باقی مانده است.
ایرناپلاس: چه مقدار هزینه برای تکمیل طرح و تملک املاک نیاز است؟
محقر: ۱۵۸ ساختمان مسکونی داریم که فکر میکنم حداکثر حدود ۲۰۰ میلیارد تومان برای آنها و حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ میلیارد برای تجاریها لازم است. با شهرداری وارد مذاکره شدیم که بتوانیم در قبال مطالباتی که دانشگاه از شهرداری دارد به توافق برسیم که معادل آن به ما تراکم تجاری شناور بدهند و با خیلی از تجاریهایی که خریداری نکردیم، صحبت کردیم در نقاط مختلف شهر تراکم شناور که از شهرداری میگیریم به آنها واگذار کنیم.
هدف طرح این است که با استقرار و تمرکز تعداد قابلتوجهی از شرکتهای دانشبنیان و مؤسسات کارآفرین و دانشآموختگان دانشگاهی در محدوده طرح، ضمن پاسخگویی به نیازهای روز کشور در زمینه اشتغال و تقویت اقتصاد ملی موجب گسترش فضای کسبوکار در مناطق مرکزی شهر تهران شود و پتانسیل اقتصادی تهران و کشور را ارتقا دهد. از طرف دیگر در صورت موفقیت، این طرح بهعنوان الگویی در کشور معرفی خواهد شد و از نظر این سازمان، پیگیری و ادامه طرح بهعنوان اولویت ملی پیشنهاد میشود. آقای فرجیدانا در سمیناری مطرح کردند که هر کس دلش برای آینده ایران میتپد به این مصوبه رأی دهد و واقعاً اینطوری است.
ایرناپلاس: برخی از کارشناسان معتقد هستند که دانشگاه تهران در این چارچوب فعلی هویت دارد و اگر اطراف را بخواهید اضافه کنید ممکن است این چارچوب میراثی از بین برود و برای آنها هویت دانشگاه تهران مهم است.
محقر: اگر ما صورتجلسه میراث را بگیریم دیگر مشکل حل است.
ایرناپلاس: بحث این است، اگر این چارچوب فعلی از بین برود هویت دانشگاه تهران چه میشود؟
محقر: سوال شما را متوجه هستم و میگویم اگر با میراث فرهنگی صورتجلسه کنیم و طبق نقشههای مشاور دانشگاه و توافقاتی که سر ارتفاع شده، مشکل حل میشود. میراث دو بحث دارد: یک اینکه میگوید اینجا هفتاد ساختمان (مشاور ما میگوید صدوهجده ساختمان) واجد ارزش تاریخی هستند که آنها دقیقاً خواهد ماند. نکته دومشان این است که میراث میگوید ارتفاع ساختمانها جدید نباید بلندتر از قبل (ارتفاع ساختمانهای قدیمی) باشد، ساختمانهای جدید ما عمدتاً حدود هشت طبقه خواهد بود و شاید چهار ساختمان یازده طبقه شود؛ بنابراین بیشتر از این نخواهد بود و دوباره میگویم وقتی میراث صورتجلسه کند، یعنی نگرانی باید رفع شده باشد.
ایرناپلاس: یکی از موارد مورد توجه مردم منطقه در مورد فریز کردن بوده، یعنی نمیتوانند ساخت و سازی انجام دهند که بیشتر از یک حد خاصی باشد و حقوق مالکیت برایشان مهم است. چرا این اتفاق افتاد و آن مصوبه سال ۷۵ اجرایی شد؟
محقر: آنچه مردم میتوانند انجام دهند چه چیزهایی هستند؟ بازسازی هیچ مشکلی ندارد، حتی تخریب و نوسازی در حد ساختمان قبلی هیچ مشکلی ندارد و قانون این اجازه را داده ولی اینکه کسی انتظار داشته باشد که بیشتر و فراتر از مقررات میراث (همانی که ما هم گرفتارش هستیم) بخواهد بسازد، میراث اجازه نمیدهد، نه اینکه دانشگاه نگذارد. وقتی اینجا محدوده میراث است، نمیتوانید در اطراف پردیس مرکزی ساخت و ساز جدید انجام دهید مگر به اندازه قبلی یا اندازهای که میراث اجازه دهد. بنابراین اتفاقاً مشکل اصلی برای مردم هم میراث است. در سال ۷۵ فریز شده است و ربطی به دانشگاه تهران ندارد و میراث فریز کرده است.
طبق قوانین میراثی هرکسی میخواهد خراب کند به همان ساختمان قبلش میتواند برگردد و خب کسی هم حاضر نیست این کار را بکند. بنابراین اگر ناراحت هستند باید از قوانین میراثی ناراحت باشند و این هم دست کسی نیست و خود میراثیها هم نمیتوانند کاری بکنند. کسی که در حریم میراثی زندگی میکند، طبیعی است این محدودیتها را هم داشته باشد.
ایرناپلاس: این مسئله موجب کاهش ارزش املاک نمیشود و برای خریدوفروش مشکل ایجاد نمیکند؟
محقر: خریدوفروش هیچ مشکلی ندارد، بحث ساختوساز است و بازسازی هم مشکل ندارد و نوسازی هم در حد ساختمان قبلی مشکل ندارد؛ فقط یک نکته ظریفی دارد و آن اینکه روزی که دانشگاه بخواهد بخرد، به تاریخ روز قبل از نوسازیش میتواند بخرد و قیمت روز کارشناسی قبل از روز نوسازی است. قیمت پایین نیامده است، در بهمن سال گذشته ملک اینجا را حدود هشت تا هشتونیم میلیون تومان میخریدیم و به دلیل تغییرات در قیمتها، اردیبهشت کارشناسها آمدند ۴۵ درصد قیمت را بالاتر زدند. شاهد این ماجرا هم اینکه ۱۵۰۰ پلاک اینجا داریم و ما ۱۰۵۰ پلاک خریداری کردیم، بروید از اینهایی که املاک فروختند، سه تا پیدا کنید که ناراضی باشند.
شایعه میکنند که ما کارشناس را تعیین میکنیم در حالیکه یک کارشناس در اختیار ما است. مواردی که فروشنده به یک کارشناس ما رضایت میدهد بله، کارشناس را ما تعیین میکنیم و حل میشود، خودشان هم میگویند کارشناس شما منصف است و نیازی نمیبینیم. در غیر این صورت آنها یک کارشناس و فروشنده یک کارشناس تعیین میکند و کارشناس هم باید کسی باشد که کانون وکلا تأییدش کند و یکی را هم مرضیالطرفین تعیین میکند. موارد کمتری داشتیم که سه کارشناس بوده و بیشتر موارد با تک کارشناس بوده و چون سیستم ما را منصف و عادلانه میدیدند.
ایرناپلاس: فرض کنید همه املاک خریداریشده، هزینه ساخت و ساز به چه صورت تأمین میشود؟
محقر: برای ساخت و ساز به دولت گفتهایم که یک ریال از دولت نمیخواهیم. همینالان هم کار را شروع کردهایم و در حکم جدیدی که به خاطر تمدید مأموریت من برای این کار در سه ماه اخیر دادهاند، در یک بند به بحث احداث «شهر دانش» تأکید میکند. در حال حاضر برای هفت پروژه مشاور گرفتیم که کار را شروع کنیم.
عرض من این است که بعضیها تعلقخاطری دارند به محل و خانه و زندگیشان و مقداری سخت است، کاری که شده است و میشود. یک مثال بزنم: اتوبان امام علی، اتوبان نواب، اتوبان صدر، چقدر محلههای مردم و زندگی مردم و خانههای مردم تملک شد و خریداری شد، حالا با رضایت و بیرضایت و ما الحمدالله بیرضایتی نداشتیم و کسانی که ماندهاند و نفروختند میگویند ما رضایت نداریم.
تعجب من از برخی اعضای محترم شورا و برخی معاونان وزرا است که میخواهند و باید قانون را رعایت کنند. در جلسه دوم کمیته شورایعالی گفتم شما در اینجا نشستهاید در محدوده قانون جلسه تشکیل دادهاید یا غیر قانون! شما که فراتر از قانون نمیتوانید حرکت کنید، بالاخره سه رئیسجمهور تصمیم گرفته و مجلس از سال ۹۳ ردیف بودجه ایجاد کرده و در سال ۹۶ و ۹۷ دو تبصره برای ما اختصاص داده است، یعنی همهچیز قانونی است. بعد میآیید اینجا یک سری را دعوت میکنید و میگوئید ما آمدیم اینجا بگوییم که مخالف طرح ساماندهی هستیم. یکی از دوستان میراث میگوید شما طرح توسعه راه انداختید و گفتم کجا طرح توسعه است؟ تمام مصوبات و نامههای ما را نگاه کنید که طرح ساماندهی است. یک «شهر دانش» را مجلس از دو سال پیش داخل پرانتز اضافه کرده است، که جهت ساماندهی را نشان دهد. اصلاً کلمه طرح توسعه را هیچ کجا نداریم.
حالا یک کسی میآید و میگوید نمیخواهم بفروشم و آمدم که مصوبه لغو شود و میگوید نماینده ۳۰۰ تا از ساکنان هستم. چندین بار در جلسه کمیته شورایعالی گفتم شما که این حرف را میزنید یک مستند بیاورید که نماینده هستید، این نمیشود که یکخانه دارید و میگوئید، نماینده همه محل هستیم. آقای دیگری که نه ملکی و نه کاری در اینجا دارد مدام در جلسات مینشیند. میگویم که برادر من، شما چیکاره هستی که در جلسات مینشینی؟ و مدام میگوید ما مخالف طرح هستیم. مگر میشود با قانون مخالف بود؟ برای مثال وقتی اتوبان صدر در دست احداث است یک عده بایستند و بگویند که مخالف طرح هستیم، خب اینکه نمیشود.
ایرناپلاس: چرا دستور رئیسجمهور مبنی بر اینکه طرح تعیین تکلیف شود بر زمین مانده است؟
محقر: اینطور نیست، بحث تعیین تکلیف نیست. آقای آشنا در نامهشان نوشته و جمعبندی کرده بودند که طرح متوقف شود. آقای واعظی و آقای جهانگیری نوشتهاند که جلسهای برای بررسی پیشنهاد ایشان تشکیل شود با حضور وزیر علوم، وزیر راه، و رئیس سازمان برنامه و آقای نهاوندیان و آن جلسه هم هنوز تشکیل نشده است و منتظریم که تشکیل شود.
بحثمان این است و به آقای آشنا هم نوشتیم که اصلاً توقف طرح چه معنی دارد. اصلاً طرح چیست که بگوییم توقف پیدا کند؟ وقتی ۷۵ درصد در اختیار دو تا دانشگاه و معابر است که از مساحت باقیمانده ۹ درصد املاک دولتی و فقط ۲۲ درصد باقی میماند که املاک مردم است، ده هزار متر مغازه و ۱۵۸ ساختمان مسکونی باقیمانده است. بقیه هم سه تا مدرسه، دو تا هتل و سه تا سینما است که یکی از سینماها را سرقفلیاش را ما خریدیم و تمامشده است. چه چیزی را میخواهند متوقف کنند؟
ایرناپلاس: در این میان، پیشینه دانشگاه الزهرا هم وجود دارد.
محقر: اتفاقاً خوب است که شما اینها را مطرح میکنید تا درباره آن توضیح دهم. دانشگاه الزهرا به دانشگاه تهران هیچ ربطی ندارد. اصلاً دانشگاه الزهرا موضوعش فرق میکند. آنچه من خبر دارم، سی سال است دانشگاه الزهرا یکسری از املاک را خریده است و یک عده آنجا ساکن بودند. دانشگاه الزهرا به دادگاه شکایت کرده و دادگاه به نفع دانشگاه حکم داده است. این دعوای دادگاهی و حقوقی و قضائی بوده و دانشگاه الزهرا کی خودش ادعای طرح توسعه کرده است؟ بعد آقای آشنا که باید آشنا به موازین و حقوق باشد یک بار نیامدهاند از ما بپرسند که داستان چیست؟ یک بار نپرسیدند که آیا شما شباهتی به دانشگاه الزهرا دارید یا ندارید؟ در اینجا نوشتیم که انتظار میرفت شما که آشنا به مسائل حقوقی هستید و طلبه بودید و مبانی حقوق و فقه را میدانید، میآمدید از ما سوال میکردید. اولاً ما به شما میگفتیم که این دو موضوع هیچ ربطی به همدیگر ندارند و این حالا چه ربطی به ما دارد؟ مگر ما یک ملک بهزور از مردم خواستیم بگیریم که قیاس بکنیم، این قیاس غلطی بود.
ایرناپلاس: بحثی هم در مورد فضاهای تخریبشده و بافت شهری آسیبدیده است، و بخشی در همین جلالیه، پارکینگ شده و یک ملک وسط پارکینگ مانده است و درواقع صورت زشتی به اطراف داده است.
محقر: من ایراداتی را که میگیرند حفظ شدم، یعنی اگر شما اشاره بکنید متوجه میشوم. در مورد پارکینگهایی که ایجادشده، تصور دانشگاه در سال ۸۳ این بوده که بهسرعت موضوع جمع و جور میشود چون دانشگاه تهران و علوم پزشکی به آقای خاتمی نامه نوشته بودند ۴۰۰ میلیون دلار درخواست کرده بودند، ۲۰۰ میلیون دلار تصویب شد و گفته بودند این را هزینه کنید و ۲۰۰ میلیون دلار دیگر هم میدهیم، که مملکت با خشکسالی مواجه شد و دولت نهم و دهم آمد و همه کشور از جمله دانشگاه تهران گرفتاریهایی پیدا کرد. تصور این بود که میتوانند کل املاک را دوساله بخرند و ماجرا تمام شود، لذا هرکجا را که میخریدند، تخریب میکردند. ما این سیاست را نداریم و از وقتیکه آمدهام هیچ تخریبی نداشتیم و آنچه را هم که جدید خریدهایم، نگهداشتهایم.
طبیعی است آنهایی که تخریبشده است حداقل بهصورت پارکینگ درآید. یکی از کارهایی که انجام شد این بود که وقتی طرح، مشاور گرفت، اولین کاری که کرد گفت دور فضاهایی که خریده و تخریب کردهاید نرده دانشگاه تهران بکشید که مقداری حفاظت شود. این فضاها بهعنوان پارکینگ استفاده شد. این محدودهای که الان نشستهایم درواقع زمین دانشگاه علوم پزشکی است و طرح علوم پزشکی تهیه و آماده شده است. اینجا حتی کلنگ خورد، بودجه هم تأمین شد و چند تا ساختمان این وسط مانده و علوم پزشکی الان میتواند شروع کند. یک زمین در کنار دانشکده جغرافیای است، برای دانشکده جغرافیا هم الان مشاور گرفتیم که دارد مطالعه میکند و تمام اینها، امسال شروع خواهد شد.
ایرناپلاس: در مورد تغییر کاربری ساختمانهایی که نیمه تملک شده است توضیح بفرمائید. مثلاً یک طبقه از ساختمانی به کافه تبدیل شده است.
محقر: آنچه در اختیار ما بوده فقط دو واحد را که از قبل کاربری کافه داشته که به کافه اجاره دادهایم. جالب است که دیگران املاک خودشان را کافه کردهاند و به ما نفروختهاند، ما چه کنیم؟ اگر خلافی کردهاند که به نظر ما هم خلافی نکردهاند با اجازه شهرداری بوده است. در بقیه موارد اگر کاربریها مسکونی بوده که تعداد کمی است، شاید بیستوسه آپارتمان را اجاره مسکونی دادیم.
ساختمانهایی که در اختیارمان قرار میگیرند، اگر مسکونی بوده و کامل خریدیم به محیط آموزشی تبدیل کردیم، مثل دانشکده محیطزیست در خیابان وصال که بهعنوان آموزشی استفاده میکند. تغییر کاربری به معنی مسکونی به آموزشی وقتیکه کمیسیون ماده ۵ شهرداری و شورایعالی شهرسازی تأیید کردهاند که این املاک در اختیار دانشگاه قرار گرفته، طبیعی است.
ایرناپلاس: در مواردی هم مشاهده میشود که یک طبقه از ساختمانی را هنوز نخریدهاید و تغییر کاربری انجام شده است. مثلاً در خیابان ایتالیا یک طبقه را دانشگاه هنوز نخریده (طبقه پنجم)، ولی آن ساختمان تبدیل به محیط آموزشی شده است.
محقر: طبقه پنجم آن ساختمان که خانمی در آن ساکن است، از آن افرادی است که همهجا میرود و گزارش میدهد. بنیاد حامیان دانشگاه تهران تا وقتیکه مکان آن آماده شد در آنجا مستقر بود و دفتر اداری شده بود، بعد هم آنجا را ترک کردند و رفتند، الان هم آنجا مسکونی شده است.
ایرناپلاس: کلیسایی هم در این محدوده هست برای آنچه برنامهای دارید؟
محقر: کلیسا تا قیامت کلیسا خواهد بود و در مورد سایر مکانهای مذهبی نیز همینگونه است. چه ایرادی دارد؟ آنجا هم کنیسه داریم، هم کلیسا داریم و هم مدرسه اتفاق را داریم. اتفاقاً میراث میگوید نباید به اینها دست بزنید و باید بمانند. از آن ۱۱۸ ساختمان، این سه تا هم هست و از ساختمانهایی است که میراث قرمز پررنگ کرده که گفته خط قرمز است و به همان صورت خواهد ماند.
ایرناپلاس: در مورد کاهش ارزش املاک نسبت به مناطق اطراف توضیحی بفرمائید. ساکنان معتقدند بعد از مطرح شدن ساماندهی دانشگاه، ارزش املاک نسبت به مناطق اطراف کاهش پیدا کرده است.
محقر: ما اعتقادی به این نداریم و پیش از این توضیح دادم. کارشناسها به خاطر دانشگاه تهران عذاب قیامت برای خودشان نمیخرند. ۱۰۵۰ ملک خریدیم که بعضی حتی تصور قیمتی را که داده شد، هم نمیکردند، ما هم این قیمت را تصور نمیکردیم. ولی کارشناس آمده، قیمتگذاری کرده و تسلیم شدیم، آنها هم قبول کرده و خوشحال شدهاند. طبق قانون، اگر مواردی باشد که معیشت یا سکونت طرف در آنجا اثبات شود ۱۵ درصد علاوه بر کارشناسی داده میشود و خیلیها هم این ۱۵ درصد را گرفتهاند.
ما مشکلی نداریم، مشکل برای کسانی است که دل نمیکنند از اینجا بروند، بعد میآیند و اینجور حرفها را میزنند. راحت بگویند که ما دل نمیکنیم و ما به آنها توصیهای داریم که خیلی از خیرین املاکشان را به دانشگاه تهران وقف و هبه میکنند، حالا که دل نمیکنید پول بابتش نگیرید و به دانشگاه تهران هبه کنید، فکرتان راحت است و میگوئید ملک من دانشگاه تهران شد؛ واقعاً بعضیها هم این کار را کردهاند.
همین ملک ۱۲ طبقهای که ما از اوراق خریدیم این بنده خدا آمد و گفت که ملک من اینقدر میارزید و شما اینقدر ارزش گذاشتید. گفتم بنیاد فرهنگی مصلینژاد تا حالا ۸۰ میلیارد تومان برای دانشگاه ساختمان ساخته است، حالا تو هم فرض کن درصدی از این ملک که بهزعم خودت ارزش کارشناسی آن مثلاً بیشتر از کارشناسی انجام شده است، شما بگو به خاطر دانشگاه تهران این مابهالتفاوت را خدایا با تو معامله کردم. باور کنید این مبایعهنامه را که یک ماه بود امضا نمیکرد بعد از این جمله من، آرام شد و گفت راست گفتید، میخواهم کجا ببرم، همانجا بود که گفت مبایعهنامه را بیاور که امضا کنم. هردو با فکر راحت امضا کردیم و او هم رفت.
ایرناپلاس: در مورد خرید املاک با اوراق هم توضیحی بدهید.
محقر: این اوراق خزانه است و سررسید دارد. دولت اوراق خزانه را به پیمانکارها میدهد. در مورد طرح ساماندهی مجلس تصویب کرد که از این اوراق بتوان استفاده کرد. خوشبختانه با اوراقی که در دو سال گذشته دادهاند تعدادی از املاک را خریدهایم. اوراق را برای مرداد ۹۷ داده بودند که هنوز معاملات تحقق پیدا نکرده بود، سررسید شده بود، یعنی پول نقد شده بود. مجبور شدیم با وزارت دارایی و سازمان برنامه جلسه بگذاریم که اوراق را پایان مهر بدهند تا بتوانیم معامله را انجام بدهیم.
اوراق برای سررسیدش نقد است. ما برای اینکه اطمینان پیدا کنیم که ملک کامل تا محضر و تا سند منتقل میشود همه پول را که نمیتوانیم، روز اول بدهیم ولی اوراق در همان روز اول سررسید میشود، لذا دانشگاه از فروشنده وکالت میگیرد که پول دست دانشگاه بماند تا بهتدریج پول بدهد، یعنی پول زودتر از معامله تحقق پیدا کرده است.
ایرناپلاس: جمعبندی خودتان از این بحث را بفرمائید.
محقر: خواهشم این است که شما بهعنوان خبرگزاری در کنار دولت، ملت، مجلس و ساکنان محترم کمک کنید این کار بزرگی که برای مملکت قرار است انجام شود، تحقق پیدا کند. باور کنید همانطور که دانشگاه تهران در عمر ۸۴ سالهاش سبب برکت برای کشور شده است، با این ایدههای جدیدی که برای دانشگاه نسل سه و چهار داریم، قطعاً اتفاقات بزرگی را در شهر ایجاد خواهد کرد. بهویژه دانشگاه تهران در قلب تهران (و دیگر دانشگاهها مثل بهشتی، شریف، خوارزمی و امیرکبیر در دیگر نقاط شهر) که اگر با این ایده پیش برود، تهران، شهر اقتصاد دانشبنیان خواهد بود، همان چیزی که سالهاست رهبری مطرح کردهاند.
اگر بخواهیم منویات رهبری تحقق پیدا کند، اتفاقات خوبی که در این چند دانشگاه پیگیری میشود باید به سرانجام برسد. همه باید کمک کنند و واقعاً دست یاری بهسوی همه دراز میکنیم، همراهی معنوی کنید، پول از کسی نمیخواهیم. آشناهای مختلف نامههای درست بنویسند و گرفتاری درست نکنند. این طرح مال مردم است چون دانشگاه تهران مال مردم بوده و کسی نفع خاصی در اینجا ندارد که این برخوردها بشود. شاید ما خوب اطلاعرسانی نکردهایم و کوتاهی ما بوده است که ما هم باید جبران کنیم و باید در رسانه بیشتر توضیح دهیم که مردم بیشتر در جریان قرار گیرند.
نظر شما :