بر اساس یافته‌های محققان دانشگاه تهران

لیتیم به درمان سرطان سینه کمک می‌کند

تعداد بازدید:۲۱۵۲
تحقیقات پژوهشگران دانشگاه تهران نشان می‌دهد که لیتیم می‌تواند از طریق افزایش حساسیت سلول‌های سرطان سینه و کاهش تکثیر آنها به درمان سرطان سینه کمک کند.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران به نقل از مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک، تحقیقات پژوهشگران این مرکز نشان می‌دهد که لیتیم می‌تواند از طریق مسیرهای مختلف سلولی، حساسیت سلول‌های سرطان سینه را به داروی میتومایسین افزایش و مهاجرت این سلول‌ها را نیز کاهش دهد و از طریق کاهش بیان و رهاسازی پروتئین HMGB1 میزان التهاب و تکثیر سلول‌ها را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد.
بر اساس گزارش این تحقیق، داروی میتومایسین C (MMC) از قوی‌ترین داروهای ضد توموری است که برای درمان طیف وسیعی از سرطان‌ها استفاده می‌شود. این دارو با ایجاد کراس لینک بین دو رشته DNA منجر به ایجاد شکستگی در یک یا هر دو رشته شده، فرایندهای مهمی از جمله سنتز DNA و رونویسی را مهار می‌کند و سبب القای آپوپتوز و در نتیجه مرگ سلولی می‌شود. استفاده از داروی میتومایسین C با محدودیت‌های زیادی از جمله آثار مخرب دارو بر بافت‌های سالم اطراف تومور، ایجاد مقاومت دارویی و پاسخ ضعیف در سلول‌های سرطانی همراه است که همواره منجر به کاهش کارایی این دارو می‌شود. ازاین‌رو یکی از رویکردهای مؤثر در کاهش این محدودیت‌ها، می‌تواند استفاده از روش درمان ترکیبی باشد. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که فلز لیتیم قادر است رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی را کاهش دهد و نیز در سرطان‌های مقاوم به شیمی‌درمانی، حساسیت سلول‌ها به داروهای ضد سرطانی را افزایش می‌دهد.
پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که لیتیم از طریق مسیرهای مختلف سلولی، حساسیت سلول‌های سرطان سینه را به داروی میتومایسین افزایش و مهاجرت این سلول‌ها را نیز کاهش می‌دهد. علاوه بر این نشان داده شد که لیتیم از طریق کاهش بیان و رهاسازی پروتئین HMGB1 میزان التهاب و تکثیر سلول‌ها را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد. امید می‌رود که این روش بتواند در ارائه راه‌حل مفید و مؤثر برای درمان سرطان سینه که مقاوم به داروهای شیمی‌درمانی است، کمک کند.
مهدیه رزمی، در پایان‌نامه دکتری خود در رشته بیوشیمی با موضوع «بررسی تأثیر داروی ضد سرطان میتومایسین C به‌تنهایی و توأم با لیتیم بر کروماتین، تغییرات اپی‌ژنتیک و بیان ژن‌ها ( Moz و SMYD3) در سلول‌های سرطان سینه MDA-MB-231» این تحقیقات را با راهنمایی دکتر عذرا ربانی چادگانی انجام داده است.


( ۱ )

نظر شما :