مراسم بزرگداشت دکتر پرویز کردوانی، چهره ماندگار عرصه جغرافیا برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران، در این مراسم که با حضور استادان، فرهیختگان و علاقه‌مندان این عرصه، دوم بهمن ۱۳۹۸ برگزار شد، دکتر حسن بلخاری، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، با بیان اینکه استادی چون پرویز کردوانی با عشقی وافر در این حوزه کار می‌کند و قدم برمی‌دارد، افزود: «البته این نکته هم مهم است که فرد عاشق در محیط عاشقی شاداب‌تر می‌شود و این شادابی همواره در سلوک این استاد بزرگوار هویداست. فضای دانش با غفلت پیش نمی‌رود و این فضای عشق است که کارها را ممکن می‌کند، به‌ویژه کویر که استاد در آن قلم زده است».
وی خاطرنشان کرد: «در عرفان و معرفت ما امر به عاشقی می‌شود نه عاقلی که البته این عاشقی نقطه مقابل معرفت و عقل نیست، بلکه این علائم خرد و عشق است که کار را پیش می‌برد. وقتی در اشعار مولانا و در بحث معرفت به عشق تأکید می‌شود، از این‌روست که عاشقی ناممکن را ممکن می‌کند؛ به‌‌ویژه در عرصه خاک و کویر که حقیقتاً به لحاظ مشقات سفر و مقتضیات آن دانش سخت و دشواری است».
دکتر بلخاری، در ادامه تصریح کرد: «نمای بیرونی جلسات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی این‌گونه به نظر می‌رسد که در این مجموعه فرهنگی، فقط استادان حوزه حکمت و فلسفه و ادبیات تقدیر می‌شوند، اما امروز ما بزرگداشت دکتر پرویز کردوانی را که چهره ماندگار جغرافیا است را برگزار می‌کنیم. خصلت مهم ایشان عاشقی است که در نوع خود فوق‌العاده است و به همین جهت استاد کردوانی اعتبار بالایی در ایران و جهان دارد».
در بخش دیگری از این مراسم دکتر سید احمدرضا خضری، مشاور رئیس و مدیر کل حوزه ریاست و روابط عمومی دانشگاه تهران، با عنوان اینکه من به عنوان یک همکار و دوست در خدمت استاد کردوانی بوده‌ام، گفت: «امروز به نیابت از هیأت رئیسه دانشگاه تهران به این بزرگداشت آمده‌ام. استاد کردوانی از مراسم نکوداشت بی‌نیاز است و این ما هستیم که دین خود را به ایشان ادا می‌کنیم».
وی با اظهار اینکه استاد کردوانی انسانی وظیفه‌شناس است که در کار علمی کم‌فروشی نمی‌کند، افزود: «کم‌فروشی در هر کاری ممکن است، وی در کار علمی معامله نکرد چون علم معامله‌بردار نیست. دانشگاه در برابر مسائل جامعه مسئول است و دانشگاه تهران امروز به این مسئولیت مهم می‌پردازد».
دکتر خضری، در ادامه با بیان اینکه استاد کردوانی بنیان‌گذار کویرشناسی مدرن است، گفت: «بخش زیادی از زندگی استاد کردوانی در کویر گذشته است، چون به کارش عشق می‌ورزد. وی فردی حساس است که مشکلات اجتماعی را با دقت دنبال می‌کند و یک وطن دوست واقعی است. ایشان پژوهش‌هایی در حوزه آب و خاک انجام داده‌اند که بی‌نظیر است. عشق به کاری که در استاد کردوانی وجود دارد یکی از نشانه‌های عاشق زنده است».
در ادامه دکتر قاسم عزیزی، عضو هیأت علمی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران، نیز تصریح کرد: «استاد کردوانی یکی از بزرگترین استادان شناخته شده در رشته جغرافیا است، مهم‌ترین دلیل شهرت او این است که سرتاسر وجود استاد سرشار از عشق به کار است. استاد در یک محیط بیابانی به دنیا آمده و همواره به تحقیق در زمینه بیابان‌ها و کویر ایران پرداخته است. ایشان در مسائل علمی حساسیت بالایی دارد و در زمینه کویرشناسی اظهارنظرهای زیادی ارائه داده است».
وی افزود: «نگاه مسئله محور استاد به نگاه مدیریتی او بازمی‌گردد که از دوران جوانی داشته است. مسائل محیطی کشور برای او همیشه دغدغه است. بسیاری از همکاران ما دغدغه نوشتن مقاله را دارند، اما دغدغه دکتر کردوانی کویر، بیابان، مردم و مشکلات آنهاست و هرگز به فکر مدارج علمی نبوده است».
وی در پایان خاطر نشان کرد: «متأسفانه امروز با مسائلی مانند سیل و زلزله مواجه هستیم اما جامعه به متخصصان مراجعه نمی‌کند. استاد کردوانی بدون توقع این پوسته را پاره کرده است و درباره کویر و بیابان‌های ایران نظراتی را مطرح می‌کند که پشتکار وی در این زمینه ستودنی است».
دکتر پرویز کردوانی متولد ۱۳۱۰ شمسی در روستای مندولک گرمسار است. او تحصیلات ابتدایی را در دبستان داراب ریکان و دوره متوسطه را تا کلاس ۹ در دبیرستان آفتاب گرمسار گذراند. دیپلمش را از دبیرستان رازی تهران (مدرسه فرانسوی‌ها) گرفت و پس از پایان تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و مقاطع تحصیلی را تا مقطع دکترای رشته عمران کویر (سال ۱۳۴۵) طی کرد.
او پس از بازگشت به ایران به عنوان اولین عضو هیأت علمی دانشکده تازه تأسیس کشاورزی ارومیه، مشغول به خدمت شد. پس از دو سال تدریس در این دانشکده در سال ۱۳۴۷ شمسی به گروه آموزشی جغرافیای دانشگاه تهران انتقال پیدا کرد و در همین سال‌ها مطالعه میدانی خود روی مناطق کویری ایران را با جدیت فراوان پی گرفت.
کویر (نمکزار) بزرگ مرکزی ایران و مناطق همجوار آن، جغرافیای خاک‌ها، حفاظت خاک، اکوسیستم‌های طبیعی، اکوسیستم‌های آبی، آب‌های شور، آب‌های سطحی و زیرزمینی، ژئوهیدرولوژی، مراتع ایران، مناطق خشک، ویژگی‌های اقلیمی، علل خشکی، مسائل آب، خشکسالی و راه‌های مقابله با آن در ایران و دانشنامه‌ای تاریخی و ادبی در حوزه جغرافیای شهری و ریشه‌های تاریخی شهرها از جمله آثار و تألیفات این استاد پیشکسوت دانشگاه تهران است.