گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهدای دانشگاه تهران

گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهید محمود اسدی

بنده حقیر سراپا تقصیر هرگاه به گذشته خود فکر می‌کنم تنم به لرزه می‌افتد. اما اینجا معنویت جبهه، این گریه و زاری کردن‌ها برای امام حسین (ع) و ائمه (ع) و توسل جستن به آنها به فریادم می‌رسد و قدم‌هایم را استوار می‌گرداند. جبهه مکان بالا بردن معنویت‌هاست و انسان عاشق شهادت می‌شود و اینجاست که آدمی از همه چیز دل می‌کند و چشم می‌پوشد و اگر هزاران بار او را در راه پروردگارش بکشند و باز زنده‌اش کنند باز هم پروایی از شهادت ندارد.
پیوسته ذاکر خداوند باشید، بسیار دعا و مناجات کنید، قرآن را زیاد بخوانید، همواره با وضو باشید. نماز را اول وقت بخوانید و شما را به جهاد سفارش می‌کنم که پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید:
اوج مسلمانی جهاد در راه خداست که جز مسلمانان برجسته به آن نمی‌رسند و از شما می‌خواهم حامی همیشگی امام و پشتیبان رزمندگان خود باشید.
از پدر و مادرم می‌خواهم که مرا مورد لطف خود قرار داده و بر مزارم برای اباعبدالله الحسین (ع) گریه کنند و قبل از اینکه برای من فاتحه بخوانید برای امام حسین (ع) فاتحه بخوانید. از مادرم می‌خواهم به کسی بگوید تا بر مزارم قرآن بخواند تا مگر آوای روح بخش قرآن روح این بنده عاصی را آرام کند و از خواهر و برادران مهربانم می‌خواهم از تقصیرات و خطاهای من چشم‌پوشی کنند و برای آمرزش این عاصی دعا نمایند.