به مناسبت سالیاد استاد برجسته حقوق، نشست علمی نقش روش در پژوهش حقوق و سیاست برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران به نقل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، این نشست، ۱۹ اسفند ۱۳۹۷ با همکاری دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد در سالن کنفرانس مرکز مطالعات عالی بین‌المللی برگزار شد.
در ابتدای این نشست دکتر نسرین مصفا، رئیس انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد، با بیان فضائل دکتر مقتدر گفت: «دکتر مقتدر احترام زیادی برای دانشجویان قائل بوده است. هم‌‌چنین به دو حوزه علم سیاست و حقوق علاقه‌مند بودند و به همین دلیل موضوع نشست به رابطه این دو رشته اختصاص یافته است».
سپس دکتر فردین قریشی، عضو هیأت علمی گروه روابط بین‌الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی از دکتر مقتدر به‌عنوان پیشگام نسلی یاد کرد که به در هم تنیدگی حقوق و علم سیاست باور داشتند.
به گفته وی کتاب دکتر مقتدر، تحت عنوان «سیاست خارجی و سیاست بین‌المللی» و «حقوق بین‌الملل عمومی» نشان دهنده علاقه‌مندی وی به هر دو حوزه حقوق و علم سیاست است.
دکتر قریشی سخنرانی خود را با ارائه تعریفی از روش ادامه داد و خاطر نشان کرد: «به نظر می‌آید روش تحقیق، چگونگی یافتن پاسخ معتبر به یک مسأله است. وظیفه اصلی ما در حیات علمی‌مان، این است که مسأله حل کنیم مشکلات را پیدا و ریشه‌یابی کنیم و برای حل آنها فکر کنیم. چگونگی حل این مسائل، موضوع روش پژوهش است».
عضو هیأت علمی گروه روابط بین‌الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی تصریح کرد: «دو رشته حقوق و علم سیاست را می‌توان به دو صورت متصور شد؛ یکی به‌صورت دو جزیره مجزا و مستقل از هم در دریای معرفت، صورت دیگر این است که حقوق و علم سیاست را به‌عنوان دو دروازه تعریف کنیم که هردوی آنها به یک تالار به نام معرفت وارد می‌شوند».
وی در ادامه افزود: «در این مکان حقوق و علم سیاست، گویی به مسائل مشترکی، اما از دو زاویه دید متفاوت می‌پردازند. بنابراین این دو رشته به‌هم ارتباط زیادی پیدا می‌کنند و محتاج یکدیگر هستند. روش تحقیق برای تشخیص صحت و سقم است. حقوق و علم سیاست هم می‌توانند به‌صورت مجزا بررسی شوند و هرکدام ویژگی خاص خود را داشته باشند و هم می‌توانند بطور مکمل بررسی گردند».
دکتر قریشی در پایان تصریح کرد: «آنچه که ما از استادان بزرگوارمان یاد گرفتیم، این بود که این دو رشته به یکدیگر محتاج هستند. برای فهم روابط بین‌الملل باید حقوق هم بدانیم. سیاست‌شناس، مستقل از حقوقدان نیست. سیاست‌شناسی که بخواهد از عرصه کلی‌گویی بیرون بیاید و برای جامعه راه‌کار ارائه دهد باید حقوق بداند».