توسط پردیس البرز دانشگاه تهران

کنفرانس ملی نقش مطالعات میان‌رشته‌ای در توسعه علمی و کارآفرینی کشور برگزار شد

۳۰ آبان ۱۳۹۷ | ۱۰:۴۸ کد : ۶۷۵۴ اخبار اخبار رویدادها
تعداد بازدید:۱۷۹۱
کنفرانس ملی نقش مطالعات میان‌رشته‌ای در توسعه علمی و کارآفرینی کشور توسط پردیس البرز دانشگاه تهران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران به نقل از پردیس البرز، کنفرانس ملی نقش مطالعات میان رشته‌ای در توسعه علمی و کارآفرینی کشور روز دوشنبه مورخ ۲۸ آبان ۱۳۹۷ با پیام دکتر محمود نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران برگزار شد.
در بخشی پیام ریاست دانشگاه تهران که توسط دکتر سید احمدرضا خضری، مشاور رئیس دانشگاه و مدیر کل حوزه ریاست قرائت شد، آمده است: «توجه جدی به بازارکار آینده و آماده‌سازی دانشجو برای شرایط بسیار متغیر امروز نمی‌تواند از مسیر آموزش فاقد نوآوری و ایستا صورت گیرد. برای یافتن پاسخ‌ها لازم است نقاط قوت و ضعف موجود مورد بررسی قرار گرفته و به اتکا این یافته‌ها نقشه راه آینده به خوبی ترسیم گردد. مطالعات و تجارب نشان می‌دهد که یکی از مسیر‌های پاسخ به این نیاز قطعاً توسعه برنامه‌های آموزشی میان و بین رشته‌ای است».
در بخش دیگر به اهمیت پیشرفت فناوری اشاره شده است: «افزایش دستیابی بشر به ناشناخته‌های جهان و متعاقباً ظهور فناوری‌های جدید در قرن حاضر باعث شده است تا شرایط متفاوتی بر جهان حاکم شود به گونه‌ای که چرخه توسعه تکنولوژی و تقاضا با سرعت بیشتری به حرکت درآمده است و سرعت رشد دانش بشر به صورت شگفت‌انگیزی افزایش یافته است».
در ادامه پیام آمده است: «مطالعات و تجارب نشان می‌دهد که یکی از مسیر‌های پاسخ به این نیاز قطعاً توسعه برنامه‌های آموزشی میان و بین رشته‌ای است. میان‌رشته‌ای درواقع نوعی فلسفه، روش‌شناسی، مفهوم، فرایند، شیوه و تفکر است. همچنین می‌توان میان‌رشته‌ای‌ها را گونه خاصی از تعامل، ارتباط، همکاری هدفمند و آگاهانه و روشمند و حرفه‌ای میان کنشگران و متخصصان حوزه‌های مختلف علمی دانست».
همچنین در پیام رئیس دانشگاه تهران تاکید شده است که «امروزه در جهان، نظام‌های آموزشی و دانشگاهی در حال روی‌آوری به سیستم توسعه میان‌رشته‌ای‌ها هستند زیرا نظام دانشگاهی امروزه می‌داند تعامل با نظام اجتماعی و صنعت، نیازمندی‌ها و ضرورت‌هایی را برای آن به وجود آورده به‌گونه‌ای که دیگر قادر نیست مسائل متنوع و پیچیده جامعه را با تمرکز بر فعالیت‌های تک‌رشته‌ای حل کند و رضایت ذی‌نفعان آموزش عالی (دانشجویان، کارفرمایان، صنعت، خانواده‌ها، جامعه و دولت) را تأمین نماید».
پس از قرائت پیام رئیس دانشگاه، دبیر علمی همایش گزارشی از روند برگزاری کنفرانس و تلاش‌های کمیته علمی و شورای سیاستگذاری آن ارائه کرد.
دکتر یونس نوربخش، رئیس کنفرانس، ضمن تشکر از همه استادان و دانشجویان و دانشکده‌ها و پردیس‌های همکار و حمایت کننده گفت: «دانشگاه‌ها را به صورت کلاسیک با دیسیپلین‌ها و رشته‌هایش می‌شناسند. وقتی از علم سخن به میان می‌آید به طور معمول ذهن‌ها متوجه گروه‌های علمی دانشگاه‌ها می‌شود که آنها نیز عموماً بر اساس تعاریف معمولی که در دانشگاه‌های دنیا صورت گرفته، شکل گرفته‌اند. سنت‌های علمی نیز در این قالب در دانشگاه‌ها به وجود آمده‌اند».
وی افزود: «در دوران مدرنیته، تفکیک علوم از یکدیگر بر اساس موضوع هر علم، مسئله و روش آن صورت گرفته و علوم از نظر مسئله و روش حل آن با یکدیگر متفاوت بوده و هر کدام بر اساس یک نیاز علمی به وجود آمدند. اگر چه قبل از مدرنیته ارتباط علوم و عالمان با یکدیگر امر بدیهی شمرده می‌شد و دانشمندانی که جامع علوم معقول و منقول بودند، بسیار بودند اما در عصر جدید ایجاد دیسیپلین‌ها و دپارتمان‌های تخصصی محور شکل‌گیری مراکز علمی جدید شد. تربیت نیروی کار ماهر و متخصص به عنوان یکی از نیازهای جامعه صنعتی تأثیر بسزایی در این امر داشت».
او در ادامه خاطر نشان کرد: «نیاز علوم به یکدیگر نه تنها یک ضرورت علمی برای توسعه قلمرو دانش بلکه نیاز زندگی مدرن در دنیای پیچیده کنونی است. روزآمد کردن علوم و دستیابی به علوم جدید رمز پاسخگویی به نیازهای جوامع و تمدن‌های مدرن و دستیابی به قدرت علمی و اقتصادی در جهان کنونی است. طرح پرسش‌های جدید از جهان و دستیابی به پاسخ‌های نو و کارآمد و همسو با تحولات فکری، اجتماعی و انسانی تنها راه گشودگی علمی است. ایجاد زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی که شرایط لازم را برای در هم شکستن مرزهای دانش فراهم کند از شرایط دیگر تحول علم در جامعه است. بنابراین، سوال اساسی این است که آیا شرایط ساختاری، ذهنی و فرهنگی لازم در مراکز علمی ما برای رشد، جهش و تحول در علم وجود دارد؟ آیا امروز دانشگاه‌های ما به درجه‌ای از بلوغ رسیده‌اند که امکان یا ضرورت مطالعات میان‌رشته‌ای مطرح شود یا هنوز ما در مرحله امتناع از آن هستیم؟ آیا پرداختن به بحث میان‌رشتگی امروز یک امکان است و یا ضرورت؟ و آیا تحقق آن در عمل ممکن است و یا ممتنع؟»
رئیس کنفرانس تصریح کرد: «پاسخ اولیه من این است که پرداختن دانشگاه‌ها به رشته‌های میان‌رشته ای امروز اجتناب‌ناپذیر و بلکه ضرورت است. نه تنها یک ضرورت دانشی بلکه یک ضرورت اجتماعی است. میان‌رشته‌ای‌ها دروازه رهایی دانشگاه از نظام خشک بی‌حاصل اداری و زمینه‌ای برای آزادی افکار و ایده‌ها و زمینه نوآوری‌هاست. امروز باب گفتگو در یک زمینه علمی جهت تفاهم حتی بین اندیشمندان نیز بسته است و عملاً گفتگویی صورت نمی‌گیرد و همه در خط موازی هم مسیر خود را می‌پیمایند. بر همین اساس دانشگاه‌ها به محیط‌های کسالت آور و خسته کننده‌ای برای نسل جوان جویای اندیشه‌ها و راه‌های نو تبدیل شده‌اند».
وی در پایان سخنرانی خود ابراز امیدواری کرد که این کنفرانس بتواند نقشه راهی برای دانشگاه تهران و در بعد وسیع‌تر برای وزارت علوم تحقیقات و فناوری ارائه کند.
دکتر سید حسین حسینی، معاون آموزشی دانشگاه تهران، نیز در این همایش ضمن بررسی وضعیت رشته‌های کارشناسی در دانشگاه به سیاست‌های در حال حاضر دانشگاه برای حداکثر بهره‌مندی دانشجویان از رشته‌های تکمیلی اشاره و خاطر نشان کرد: «دانشگاه تهران با پرداختن به چگونگی چینش واحدهای درسی و استفاده از واحدهای تکمیلی در این راستا گام‌هایی برداشته است و چند سناریو و مدل برای تحقق ارتباط رشته‌ها با همدیگر وجود دارد که از جمله برنامه‌های دانشگاه تهران برای تسهیل امکان انتخاب درس‌های اختیاری بیشتر برای دانشجویان از رشته‌های مختلف است».
در این کنفرانس ۱۰ مقاله منتخب ارائه و بیش از ۴۰ سخنران در سالن اصلی و پنل‌ها به سخنرانی و بحث و گفتگو پرداختند.

برای مشاهده متن کامل خبر، اینجا کلیک کنید.


( ۱ )

نظر شما :