اولین پیش اجلاسیه کرسی نظریه‌پردازی «نسبیت در حقوق شهروندی» در دانشگاه تهران برگزار شد
دکتر محمدجواد جاوید عضو هیات‌علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در خصوص موضوع مورد بحث گفت: نظریه نسبیت در حقوق شهروندی تحلیلی عینی ناظر به توضیح وضع عملی و بیرونی در اعمال و اجرای حقوق است، همان‌گونه که نظریه اطلاق در حقوق طبیعی مبتنی بر اصلی ذهنی در درون است.
وی افزود: این دو، متأثر از هم و مرتبط باهم، دو بعد از وجود آدمی را در عرصه زندگی به تصویر می‌کشند که در عمل تفکیک‌ناپذیرند. ازآن‌رو که حقوق انسانی در دو بعد ثابت و متغیر قابل‌تقسیم است هر دوی این قسم در تأسیس حقوق شهروندی شریک‌اند اما آن بخشی از حقوق آدمی که در جمع و جمعیت مدنی هویت یافته و صیقل می‌خورد درگذر زمان و مکان ثابت نیست و هر جامعه‌ای مبتنی بر اولویت‌های سعادت جمعی خویش می‌تواند عناصری را بر دیگری ترجیح دهد که لزوماً نه تعمیم‌پذیر است و نه تجربه‌پذیر و نه ضرورتاً تکرارپذیر بلکه از جامعه‌ای به به جامعه دیگر ممکن است متفاوت، سیار و سیال باشد.
دکتر جاوید تصریح کرد: تنها عنصر جاودانه در این حقوق، حقوق بنیادین بشری است که این حقوق هم در شرایط جمعی قابل تحدید و تضییق است. درعین‌حال نسبیت حقوق شهروندی به معنای سیالیت اصول حاکم بر آن حقوق نیست.
این پیش اجلاسیه با حضور اساتیدی از دانشکده‌های حقوق دانشگاه‌های شهید بهشتی، علامه طباطبایی و دانشگاه تهران برگزار شد. دکتر قاسم زمانی، دکتر فضل‌الله موسوی، دکتر محمدرضا ویژه، دکتر عباس کدخدایی اعضای کمیته داوران بودند. کمیته ناقدان نیز متشکل از دکتر هدی غفاری، دکتر علی‌محمد فلاح زاده، دکتر مهدی هداوند، دکتر محمد جلالی، دکتر اسدالله یاوری، دکتر حسن وکیلیان با ایراد سخنانی به نقد بیانات دکتر جاوید پرداختند.
نظر شما :