روایت دکتر مقیمی درباره دکتر عادل آذر: یک چهره ملی و ذخیره‌ای ارزشمند برای نظام بود / برای آوردن دانش به صحنه عمل تلاش می‌کرد / مدیری مردمدار، نخبه‌گرا، نوآور و عملگرا بود / کادرسازی و جانشین‌پروری را یک مأموریت ویژه برای خود می‌دانست

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران، پیام تسلیت دکتر سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در پی درگذشت دکتر عادل آذر به شرح زیر است:

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَوتُ العالِمِ مُصیبَةٌ لا تُجبَرُ و ثُلمَةٌ لا تُسَدُّ، و هُوَ نَجمٌ طمِسَ، و مَوتُ قَبیلَةٍ أیسَرُ مِن مَوتِ عالِمٍ
مرگ عالم مصیبتی جبران‌ناپذیر و رخنه‌ای بسته ناشدنی است. او ستاره‌ای است که غروب می‌کند. مرگ یک قبیله آسان‌تر از مرگ یک عالم است. (کنز العمّال: ۲۸۸۵۸)

مشیت الهی بر این تعلق گرفته است که در آستانه ایام عزاداری سالار شهیدان، دانشمند فرهیخته و بااخلاق و حکمران شایسته و پاکدست جناب آقای دکتر عادل آذر به جایگاه ابدی هجرت کند. این خبر غمبار چنان سنگین و جانسوز است که به دشواری به باور می‌نشیند؛ ولی در برابر تقدیر حضرت حق چاره‌ای جز تسلیم و رضا نیست.
این عالم برجسته مدیریت که دانش‌آموخته دانشگاه تهران بود، در طول بیش از سه دهه تلاش مستمر در عرصه‌های علمی و مدیریتی کشورمان، به یک چهره ملی و ذخیره‌ای ارزشمند برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بدل شده بود.
دکتر عادل آذر که همواره برای آوردن دانش به صحنه عمل و اجرا تلاش می‌کرد، مروج نگاه مسئوولانه، متعهدانه و قانون‌مدارانه، نه فقط در حوزه مسئوولیتی خود بلکه در همه کشور بود. دکتر عادل آذر به عنوان یک مدیر تراز نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، در هر مسئولیتی که قرار می‌گرفت علاوه بر اینکه آغازگر راه‌های پیموده‌نشده بود، مردمداری و نخبه‌گرایی را به صورت توأمان مدنظر داشت، نوآوری و عملگرایی را با خود به مجموعه‌های تحت مدیریت می‌آورد و کادرسازی و جانشین‌پروری برای کشور را یک مأموریت ویژه برای خود می‌دانست.
عادل آذر نامی آشنا برای همه آنهایی است که دغدغه ایران اسلامی مقتدر و پرافتخار را در سر دارند؛ او چهره‌ای مورد احترام برای همه آنهایی است که رمز پیشرفت کشورمان را رفاقت، همکاری و همدلی همه نیروهای متعهد و دلسوز می‌دانند.
به زعم اینجانب، حاصل تجربه زیسته این استاد فقید و مدیر پرسابقه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، حامل یک الگو و سبک مدیریت جهادی مبتنی بر ولایتمداری، عمل فراجناحی، انقلابی‌گری، تخصص‌مداری و عملگرایی است اما متأسفانه کشور با از دست دادن این ظرفیت که هر روز هم بالنده‌تر می‌شد، خسارتی بزرگ متحمل شده است.
بدینوسیله ضمن ابراز تأسف عمیق، درگذشت آن انسان شریف را محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، رئیس‌جمهور محترم جناب آقای دکتر رئیسی و همچنین خانواده داغدارشان و جامعه دانشگاهی بویژه جامعه علمی مدیریت، تسلیت عرض نموده و از پیشگاه ایزد منان برای آن فقید سعید آمرزش و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان معزز صبر جزیل و شکیبایی مسئلت دارم.

سید محمد مقیمی
۱۴۰۱/۰۵/۰۸