نشست شهر مجازی علم ایران برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران به نقل از دانشکده مطالعات جهان، مجموعه نشست‌های «از آموزش عالی کلاسیک به آموزش عالی الکترونیکی» با موضوع شهر مجازی علم ایران، به همت پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ۲۹ مرداد ۱۳۹۹ با سخنرانی دو استاد از دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران، دکتر سعیدرضا عاملی و دکتر یونس شکرخواه برگزار شد.
در این نشست دکتر عاملی، استاد ارتباطات دانشگاه تهران، نخست به بیان مفهوم «شهر» پرداخت و گفت: «شهر بر پایه تراکم جمعیت در کنار بافت روستایی شکل می‌گیرد و نهادهای شهری عامل شکل‌دهی مهمی است. شهر مجازی نیز بر اساس تراکم جمعیت، تراکم داده و تراکم ارتباطات محقق می‌شود».
وی، با بیان اینکه رویکرد به فضای مجازی رویکردی دوفضایی در همه بسترها است که باید بر پایه زیست‌بوم واقعی استوار شود، افزود: «منطق فضای مجازی از یک طرف و منطق شهر مجازی در طرف دیگر، مشخصات شهر مجازی علم را تعیین خواهد کرد. در حال حاضر نزدیک به پانزده میلیون دانش‌آموز، یک میلیون معلم، چهار میلیون دانشجو و ۱۵۰ هزار عضو هیأت علمی در سراسر کشور، جمعیت شهر مجازی علم ایران را تشکیل می‌دهند».
دکتر عاملی، فضای مجازی را ادامه فضای واقعی دانست و خاطرنشان کرد: «ادامه ظرفیت ذهن چون دو بعد فرازمان و فرامکان را داراست، در ماهیت دیجیتال با سیستم و هم‌زمانی ارتباطات و با توجه به ماهیت رقومی و داده‌ای از جنس ذهن و با قابلیت ارتباطات فرامحلی، فضای مجازی معنا و تحقق پیدا می‌کند. در بستر دیجیتال، با ماهیت متفاوتی نسبت به ماهیت آنالوگ مواجهیم».
استاد ارتباطات دانشگاه تهران، از ظرفیت‌های متفاوت کار در این محیط سخن گفت و «شبکه ملی آموزشی، پژوهشی و تربیتی» را معرفی کرد که این شبکه تمامی ظرفیت‌های لازم برای انجام تمامی امور مربوط به آموزش و پژوهش کشور را، از دبستان و متوسطه تا دانشگاه، باید در بر بگیرد.
دبیر شورای انقلاب فرهنگی، با عنوان اینکه شهر مجازی علم ایران، کار همگان را توسعه می‌دهد و محدودیتی برای ذی‌نفعان ایجاد نمی‌کند، افزود: «در واقع، برنامه‌ریزی‌ای چند مرحله‌ای است تا بتوان مسیر استفاده بهینه ملی و جهانی از سرمایه علمی ایران را فراهم آورد و در گام نخست، انسجام‌بخشی در قالب نهادهای اصلی علم و فناوری و در مرحله بعدی ایجاد فضای مگاپلت‌فرمی و هم‌افزاکردن و همگراکردن سرمایه‌ها و قابلیت‌های علمی است».
در ادامه این نشست دکتر یونس شکرخواه، استادیار گروه مطالعات اروپای دانشکده مطالعات جهان، از منظر دیگری به طبقه‌بندی مباحث پرداخت و در خصوص شهر مجازی علم به سه لایه کلی اشاره کرد و گفت: «لایه نخست، زیرساخت‌های فنی است که در این لایه برای رسیدن به عدالت در دسترسی و هزینه‌ها مشکل جدی داریم. لایه دوم، مناسبات تولیدی است که برای واحدهای برخط به داده، محتوا، ارائه و مشارکت نیاز داریم. این در حالی است که با محتوای کلاسیک وارد فضای مجازی شده‌ایم. لایه سوم چارچوب معرفتی و شناختی مسأله است. هر یک از لایه‌ها رمزگذاری خود را دارد که باید با هم هماهنگ شوند. همچنین، بحث صحت‌سنجی میان استاد و دانشجو در این محیط بر پیچیدگی‌های آن می‌افزاید».
دکتر شکرخواه، در ادامه با تبیین انقلاب‌های معرفی شده دکتر عاملی، از منظری دیگر چهار انقلاب را برشمرد که بر اساس این تقسیم‌بندی در انقلاب اول صنعت جایگزین حیوانات شد. در انقلاب دوم، آنالوگ شکل گرفت. انقلاب سوم تبدیل آنالوگ به دیجیتال بود و در انقلاب چهارم مجمع جهانی تشکیل شد. به باور این استاد رسانه، انقلاب چهارم درگیر چند اتفاق هم‌زمان از جمله هوش مصنوعی با داده‌های بزرگ ذوب‌کننده و اقدام‌کننده شرایط فیزیکی و همچنین شرایط بیولوژیکی بوده است. وی این مرحله را مرحله‌ای خطرناک و در عین حال پرقدرت توصیف کرد.
وی با پذیرفتن این نقد که بدون آنالیز ملی در حوزه شهر علم و بدون فکر کردن به آن گام نهاده‌ایم، اظهار کرد: «در مناسبات میانی یا تولیدی افراد هنوز آماده نیستند و دانشجو پیشروتر از استاد است. به باور من جندی‌شاپور بر مبنای زیرساخت‌های وقت و در شرایطی معرفی شد که نهادها شکل گرفته بود».
استادیار دانشکده مطالعات جهان، به سایت‌های اکسپوسیو (نمایشگر) اشاره کرد که بر اساس وسیله‌ای که این سایت‌ها با آن باز شود، نمایش آن تغییر می‌کند. وی در شرایط فعلی، دانشجویان را دارای ویژگی اکسپوسیو خواند، در حالی که مدرسان با آن فاصله دارند و سازمان‌ها تعریفی از آن ندارند و سازمان‌ها باید یادگیرنده باشند.

برای مشاهده کامل خبر به این پیوند مراجعه کنید.