نظام آموزش عالی؛ درنگ در سالی که گذشت و تدبیر برای سال پیش رو

۰۶ فروردین ۱۳۹۹ | ۰۱:۲۹ کد : ۱۱۲۰۸ اخبار اخبار آموزشی
تعداد بازدید:۱۸۰۲
دکتر منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در یادداشتی با اشاره به چالش‌های سال ۹۸ و لزوم درنگ در عملکرد گذشته، به ارائه گزارشی درباره فعالیت‌های انجام شده در سال ۱۳۹۸ در حوزه‌های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، دانشجویی و بین‌المللی و همچنین مهمترین مواردی که در قالب سیاست و برنامه در سال ۱۳۹۹ مورد تأکید و اهتمام است، پرداخت. در بخشی از یادداشت دکتر غلامی آمده است:
نظام آموزش عالی؛ درنگ در سالی که گذشت و تدبیر برای سال پیش رو

«نکته مهمی است که زمان پیش رو را دیرگذر و زمان‌دار می‌پنداریم و زمان سپری شده زودگذر و چه بسا که به زبان می‌آوریم که انگار دیروز بود و چه زود گذشت؛ در هر صورت کسری از عمر سپری شده و بی شک تأسف خوردن بر عمر رفته چاره ساز نیست صد البته غور و پایش در گذشته ضروری و سودمند است به جهت دور ساختن اغفال و غفلت‌ها نسبت به شرایط زمانه، چرا که تحولات و شتاب زمانه چنان سریع و برق آسا است که دیگر چون گذشته زمان دیرگذر نیست که بتوان بر سکو و پله‌ای مدتی نشست و سر در گریبان خود فرو برد.
بی‌گمان لحظه‌ای مکث و توقف چه بسا آدمی و جامعه‌ای را فرسنگ‌ها از زمانه دور سازد؛ که چالش برانگیز و مایه انحطاط، خسران، عقب ماندگی و بی مایگی است.
پایان سال فرصتی برای بازخوانی نقاط روشن و مبهم و نیز قوت‌ها و کاستی‌ها و یک بازخوانی همگانی به قصد نو شدن و یافتن مسیرهای نو برای تداوم و رویش‌های تازه است به این جهت چه نیکو است که از یکدیگر بپرسیم که چه مسئولیت‌هایی متوجه یکایک ما است، چه ظرفیت و فرصت‌هایی برای اعتلای خویشتن، دانشگاه و کشورمان داریم.
سالی که گذشت فراز و فرودهای به نسبت فراوان و نفس‌گیر را در خود داشت. سالی سخت و پر مسئله ولی تلاش و سخت‌کوشی و عبور از ناهمواری‌ها نشان از ظرفیت‌ها، توانمندی‌ها و سخت‌کوشی همکاران در صف و ستاد دارد که خود سرمایه ارزنده‌ای است.


سیاست و برنامه‌های مورد تأکید در سال ۱۳۹۹:

  • جامع‌نگری در عرصه‌های سه‌گانه آموزشی، پژوهشی و فرهنگی- اجتماعی؛
  • مسئله مداری و داشتن نگاه دقیق نسبت به نیازها، گره‌ها، و عرصه‌های جدید فعالیت بنا به شکل‌گیری و مدارهای تازه در کلان نظام‌ها و خرده نظام‌ها در مقیاس‌های ملی، منطقه‌ای و جهانی؛
  • حفظ حرمت دانشگاه و تقویت ارزش‌های فرا مادی؛
  • افزایش نشاط اجتماعی، امید و سلامت معنوی در محیط‌های دانشگاهی بویژه برای مجموعه‌های دانشجویی؛
  • برابری و دسترسی آحاد جامعه در راستای تحقق قاعده عدالت آموزشی؛
  • هدفمند سازی آموزش بر مبنای کارهای ویژه‌ای که برای دانشگاه‌ها لحاظ شده است؛
  • تناسب و ضرورت کارکردی رشته‌های آموزشی به اقتضای نیازها و شرایط امروز و فردای پیشِ رو اصلی کلیدی است؛
  • توجه جدی به پارادایم کیفیت بخشیدن و توانمند ساختن دانش‌آموختگان و نیز ساماندهی، مأموریت‌گرا کردن و کیفی‌سازی دوره‌های آموزشی؛
  • تقویت دیپلماسی علمی، حرکت در مرزهای دانش و تقویت بنیه علمی، فناوری، نوآوری دانشگاه‌ها».

( ۷ )

نظر شما :