بزرگداشت دکتر عباس شیبانی رئیس اسبق دانشگاه تهران برگزار می‌شود

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران، دکتر عباس شیبانی رئیس اسبق دانشگاه تهران، دارای سابقه پنج دوره نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و سه دوره عضویت در شورای اسلامی شهر تهران بود. او که از مبارزان شاخص دوران ستم‌شاهی محسوب می‌شد، سال‌ها در زندان‌های شاه به سر برد و با ۹ بار محکومیت ۱۳ سال از عمر خود را در زندان گذراند.
دکتر شیبانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در هیأت دولت موقت شورای انقلاب، وزیر کشاورزی شد. او عضو شورای انقلاب اسلامی ایران، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی و وزیر کشاورزی نیز بود.
دکتر عباس شیبانی که همواره در نظام جمهوری اسلامی ایران منشأ خدمات بود، سرانجام در اول دی ماه ۱۴۰۱ دار فانی را وداع گفت.
مقام معظم رهبری در پیامی که در پی درگذشت دکتر عباس شیبانی صادر کردند، از این استاد فقید با عنوان «مرد ایمان و عمل» یاد نمودند.
آئین بزرگداشت نوزدهمین رئیس دانشگاه تهران، روز شنبه ۱۰ دی ماه ۱۴۰۱ با حضور شخصیت‌های علمی، فرهنگی و سیاسی در مسجد دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
دکتر سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در پی درگذشت استاد فقید دکتر عباس شیبانی رئیس اسبق دانشگاه تهران، با صدور پیامی درگذشت ایشان را به خانواده این مرحوم، مردم ایران، دانشگاهیان و سیاستمدارانی که اخلاق و عمل را توأمان می‌جویند، تسلیت گفت.
رئیس دانشگاه تهران در این پیام آورده بود: «درگذشت دکتر عباس شیبانی، چهره خدوم و اخلاق‌مدار و نوزدهمین رئیس دانشگاه تهران که با پنج دوره نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و سه دوره عضویت در شورای اسلامی شهر تهران، همواره دغدغه پیشرفت میهن اسلامی و رفع مشکلات و تنگناهای مردم را داشت، مایه تأثر و تالم عموم مردم ایران و بویژه دانشگاهیان و دوستداران این استاد فقید و سیاستمدار مردمدار شد.
حضور دکتر شیبانی در نهادهای انقلابی و مسئولیت‌های اجرایی تراز اول در آغازین سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در ادامه، بیش از سه دهه نقش‌آفرینی در مهمترین رکن نهاد قانونگذاری کشور و همچنین پارلمان شهری، نشان می‌دهد که این مبارز انقلابی دوران ستم‌شاهی، همواره با اراده‌ای راسخ و روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر در مسیر دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی ایستاد.
سبک زندگی استاد فقید دکتر عباس شیبانی و همچنین استمرار حضورش در عرصه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری، همواره برای مدیران نسل‌های مختلف جمهوری اسلامی و دوستداران ایران، امیدآفرین، قابل احترام و الهام‌بخش بود؛ چراکه در همه سال‌های حیات پربار و پربرکت خود، با وجود همه کاستی‌ها و مشکلات در کشور، جوانان را به دستاوردهای انقلاب اسلامی متوجه می‌ساخت و به تداوم اصلاح امور امیدوار می‌کرد. او در عین نام‌آوری، متواضع بود و خوشنام ماند.»