به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، مهدی پور فتح مدیر کل پژوهش‌های کاربردی دانشگاه تهران، درباره کارآفرین شدن دانشگاه‌ها اظهار کرد: دانشگاه‌ها بایستی با آموزش و ایجاد فرهنگ کارآفرینی در دانشجویان و محققان نقش جدی در این حوزه داشته باشند.
او افزود: نبایستی انتظار داشت دانشگاه‌های کشور به صورت مستقیم در جامعه ایجاد کارآفرینی کنند، بلکه با تربیت نیرو‌های انسانی متخصص که فرهنگ کارآفرینی دارند، می‌توانند در این حوزه نقش جدی ایفا کنند تا نسل جدید از دانش و فناوری کسب شده به افزایش اشتغال، ایجاد ثروت و رونق اقتصادی اقدام کنند.
پورفتح تصریح کرد: خیلی مهم است که دانشگاه‌ها بتوانند این فرهنگ را در دانشجویان نهادینه کنند، یعنی دانشجویان تخصص فنی و دانشی که یاد می‌گیرند را با فرهنگ کارآفرینی همراه کنند. در اینصورت است که دانشگاه‌ها می‌تواند در ایجاد اشتغال، کاهش وابستگی به خارج و بهبود وضع اقتصادی کشور نقش فعالی داشته باشند.
مدیر کل پژوهش‌های کاربردی دانشگاه تهران ادامه داد: لازمه این مهم این است که شرکت ها، مجموعه‌های صنعتی، استارتاپ ها، سرمایه گذاران خطر پذیر و ... در کنار دانشگاه‌ها قرار بگیرند. طبیعتاً این موضوع باعث می‌شود تا فرهنگ کارآفرینی در بین دانشجویان نهادینه‌تر شود و هم اینکه زنجیره آموزش، پژوهش، نوآوری و کارآفرینی تکمیل گردد.
پورفتح اضافه کرد: لازمه موضوع کار آفرین شدن دانشگاه‌ها نیازمند همکاری و همگرایی بیشتر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است.
گفتنی است؛ کارآفرینی یعنی پیگیری کردن فرصت‌هایی که در یک جامعه به وجود می‌آید تا با استفاده از ایده‌های جدید، برای چند نفر شغل ایجاد کرد. کارآفرین‌ها کسانی هستند که اقتصاد جامعه را زنده نگه می‌دارند و لزوماً ثروتمند نیستند.
کارآفرین کسی است که یک فعالیت اقتصادی را شروع می‌کند یا حتی با سرمایه‌ای ناچیز آن را رشد می‌دهد. کارآفرین، ارزش‌هایی که در جامعه وجود دارد را تغییر یا رشد می‌دهد. کارآفرینی دارای دسته‌های گوناگونی مانند کارآفرینی مستقل، سازمانی، شرکتی، بین المللی و کارآفرینی اجتماعی است که در ادامه برخی از این موارد را تحلیل می‌کنیم.
دانشگاه و دانشگاهیان در تمام ادوار تاریخ جزو جدایی ناپذیر و رکن اصلی توسعه بوده اند. همواره دانشگاه‌ها اتاق فکر هر کشوری محسوب شده چرا که تمامی تصمیم گیران و مسئولان و مهره‌های اصلی از کانال آن‌ها عبور می‌کنند و سپس به ورطه تصمیم گیری و تصمیم سازی وارد می‌شوند.
با ظهور مفاهیم جدید در دنیای کسب‌وکار مانند نوآوری و کارآفرینی و نقش‌آفرینی گسترده فناوری در اقتصاد، شاهد ظهور نوع جدیدی از تعاملات و هم‌پوشانی‌های فزاینده، بین دانشگاه‌ها با سایر بخش‌های جامعه خواهیم بود که از آن با عنوان مارپیچ سه‌گانه (دولت، صنعت، دانشگاه) یاد می‌شود. تمرکز دانشگاه‌ها بر نقش جدید باعث ظهور مفهوم «دانشگاه‌های کارآفرین» شده است.
